ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

«ΑΛΛΗΓΟΡΙΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ» Armand Cambon 1848-49 Musée Ingres  Montauban, Γαλλία

Ως πότε θάναι εξόριστη η δημοκρατία η αρετή μαζί με την δικαιοσύνη στα άστρα;

Η αρχαία Ελλάδα δεν μπορεί να λειτουργήσει σαν στείρο πρότυπο και μοντέλο μίμησης όπως και κάθε παρελθόν έργο αλλά σαν σπέρμα δυνατό κέντρισμα πηγή έμπνευσης και εφαλτήριο, ΤΥΚΤΗ  πηγή ιδεών.

Η δημιουργία της Δημοκρατίας στην Αρχαία Ελλάδα, αποτελεί από Φιλοσοφική σκοπιά, απάντηση στην άνευ νοήματος τάξη του Κόσμου και έξοδο από τον κύκλο της ανυπαρξίας. Και τούτο διότι περιέχει, ταυτόχρονα και ομοούσια, την αναγνώριση του γεγονότος, ότι καμία άλλη δύναμης, ή παράδοση, ή θεία προσταγή δεν μπορεί να ρυθμίσει τις Ανθρώπινες υποθέσεις. Στην Αρχαία Ελλάδα η Πόλη θέτει και δημιουργεί το Νόμο της, αναγνωρίζοντας και επιβεβαιώνοντας εμπράκτως τον συγκυριακό του χαρακτήρα, καθόσον ο Νόμος είναι αποτέλεσμα διαβουλεύσεων και υπόκειται πάντοτε σε συζήτηση και σε τροποποίηση ή σε κατάργηση. Η Δημοκρατία είναι ,  η Θέσμιση της Κοινωνίας είναι πάντα αυτοθέσμιση, ότι ο Νόμος δεν μας έχει δοθεί από κανένα, έχει γίνει από εμάς. Στη Δημοκρατία , και είναι το μόνο πολίτευμα όπου απαιτείται η ύπαρξη Δημόσιου Χώρου, που αποτελεί δημιουργία αφού οι διαδικασίες διαλόγου, αντιπαράθεσης, ελέγχου  και αποφάσεων. Ο  Φιλόσοφος Σωκράτης έλεγε: “Δεν είμαι Πολίτης της Αθήνας και της Ελλάδας μόνο, είμαι Πολίτης του Κόσμου ολοκλήρου..

Στη Δημοκρατία δεν υπάρχουν κόμματα ή άλλες ομάδες-πηγές της εξουσίας. Στη Δημοκρατία δεν υπάρχει παρά μία και μόνο κοινωνικο-πολιτική ομάδα που είναι και η μοναδική πηγή της εξουσίας: ο Δήμος, ό Λαός . Ο θεσμός των κομμάτων είναι θεσμός ολιγαρχικός, κατά τον Αριστοτέλη. Τα κόμματα δεν εγγυώνται τη συμμετοχή στην άσκηση της εξουσίας, αλλά αντίθετα ενισχύουν την αρχομανία και τον επαγγελματισμό στην εξουσία προβάλλοντας τα ίδια πρόσωπα. Οι εκλογές δεν εγγυώνται τη συμμετοχή στην άσκηση της εξουσίας και εφαρμόζονται στον Κοινοβουλευτισμό, ακριβώς επειδή ο Κοινοβουλευτισμός είναι ολιγαρχικό πολίτευμα αρχομανία και τον επαγγελματισμό στην εξουσία προβάλλοντας τα ίδια πρόσωπα, υπογραμμίζει  αξιοσημείωτα φανταστικά  Κ. Καστοριάδης.

Όλες οι επαναστάσεις ,από την Ελληνική το 1821 ,αλλά και των άλλων λαών, δεν έχουν ολοκληρώσει το έργο τους, όσον αφορά την ύπαρξη μιας ορθολογικής και καθολικής Δημοκρατικής Πολιτικής και κυρίως μιας Ιδεώδους συμπεριφοράς των Πολιτικών Ανδρών προς τους Λαούς των. Το μόνο που βλέπουμε είναι ηγέτες ανδρείκελα, πολιτικούς μαριονέττες τέτοιους ,γαλουχημένοι και εκπαιδευμένοι και διαμορφωμένοι, από τις λατρευτικές των συνήθειες, σε Θρησκείες, Δόγματα και Θεούς, που είναι κατασκευάσματα των ιδίων αγυρτών Αρχιερέων και των Ιερατείων των, διαιωνίζοντας έτσι το διαίρει και βασίλευε και  θέτουν τους Λαούς σε αναγκαστικά καθεστωτικά καλούπια, τους οδηγούν σε  παράλογους πολέμους καταστρέφοντας χώρες και σκορπώντας τον πόνο και τον φόβο και την πείνα ενώ αυτοί  ανενόχλητοι προβαίνουν στον πλουτισμό και την κατάχρηση του  Δημοσίου πλούτου.

Τον Κοινοβουλευτισμό τον κατασκεύασαν οι Βρετανοί. Τον κατασκεύασαν στην προσπάθειά τους να περιορίσουν την αγγλική μοναρχία. Οι Βρετανοί όμως μιμήθηκαν το αυτοκρατορικό πολίτευμα των Ρωμαίων και των Βυζαντινών και τη Δημοκρατία τη μιμήθηκαν επιφανειακά. Κυρίως σφετερίστηκαν το όνομά της, γιατί πάντα έδινε ελπίδες στους ανθρώπους. Ο Κοινοβουλευτισμός , μιμείται τη Δημοκρατία, σφετερίζεται βέβαια το όνομά της, αλλά και είναι το λιγότερο απομακρυσμένο από τη Δημοκρατία πολίτευμα. Δεν είναι Δημοκρατία αλλά μια ολιγαρχική πολιτειακή παραλλαγή. Στον Κοινοβουλευτισμό εξακολουθεί να υπάρχει ο αέναος αγώνας για την εξουσία, όπως γενικά σε κάθε ολιγαρχικό πολίτευμα.Η δημοκρατία είναι το πολίτευμα όπου η εξουσία πηγάζει από τον λαό, ασκείται από τον λαό και υπηρετεί τα συμφέροντα του λαού. Κεντρικό χαρακτηριστικό της δημοκρατίας είναι η λήψη αποφάσεων με ψηφοφορία: των πολιτών, στην άμεση δημοκρατία, ή κάποιων αντιπροσώπων τους, στην αντιπροσωπευτική δημοκρατία.Η ετυμολογία της λέξεως βρίσκεται στα συνθετικά «δήμος» (το σύνολο ή η συνέλευση των ανθρώπων που έχουν πολιτικά δικαιώματα) και «κράτος» (δύναμη, εξουσία, κυριαρχία). Ο όρος επινοήθηκε κατά τον πέμπτο αιώνα π.Χ., στην κλασική Ελλάδα, και χρησιμοποιήθηκε κατ’ αντιδιαστολή με τη μοναρχία, την αριστοκρατία και την ολιγαρχία. Σήμερα, στην καθομιλουμένη, χρησιμοποιείται συνήθως κατ’ αντιδιαστολή με τον όρο δικτατορία. Η λέξη «κράτος» ήταν μία απροσδόκητα σκληρή λέξη. Το Κράτος υπήρξε δεσμώτης μαζί με την Βία του Προμηθέα μεγάλου αντιεξουσιαστή. Στην Ιλιάδα Ρ  στίχοι 250 την συναντούμε στου Μενέλαου την κραυγή για του σώματος του Πατρόκλου την αρπαγή. «δήμια πίνουσιν καὶ σημαίνουσιν ἕκαστος 250» Ελάτε λέει όσοι τρώγετε και πίνετε από τους δήμους και κυβερνάτε σημαίνοντες κυβερνήτες. 

Δημοκρατία σε απόγνωση;  Και ο Οδυσσέας ναυαγός με μια αυτοσχεδία στης Σχερίας το νησί .Στο νησί των Φαιάκων με τα λευκά χαρτιά της Λευκοθέης υπογράφονται τα ανθρώπινα δικαιώματα με την Αμερικάνικη, την Γαλλική και την επανάσταση του 1821 την Ελληνική. Είμαστε πλέον στην Ιθάκη και στου Οδυσσέα την Επιστροφή σε υπερταξικές κοινωνίες Ανθρώπων Νοήμονων. Όντων. Είμαστε έτοιμοι για αυτό;Ίσως να είμαστε αναγκασμένοι. Τα κόμματα είναι ένας θεσμός ξεπερασμένος που οδηγεί σε κώμα τον άνθρωπο και το μυαλό του. Ας διαλέξουμε ανθρώπους σε ένα κράτος δικαίου με πλήρη διαχωρισμό των εξουσιών.Ο Θουκυδίδης χαρακτηρίζει με μια φράση τις πολιτικές εξουσίες ,όταν θέλει να χαρακτηρίσει μια πόλη ελεύθερη την αποκαλεί, αυτόνομο αυτόδικο αυτοτελή.  Αναζητώντας την Δημοκρατία σαν τον Τηλέμαχο για να την  βρούμε και να την συναντήσουμε  και όχι σαν τον Οιδίποδα   να την σκοτώσουμε.

Ας την αναζητήσουμε σε μια μεγάλη Ελληνική Συνέλευση γιορτινή και σε ένα καινοφανή  αστέρα σύνταγμα που θα μεταδοθεί σε όλη την Ελλάδα και την Γη μαζί με την ροδοδάκτυλη Ηώ αυγή..Το καινούργιο σύνταγμα θα πρέπει να είναι αναρτημένο στα σχολεία στα δημόσια κτίρια και στα σπίτια απλό κατανοητό απ΄ όλους και όλοι να γνωρίζουν τις υποχρεώσεις τους και τις ευθύνες τους χωρίς μεσάζοντες δικολάβους και αμφίνομες δικονομίες για ένα ΜΕΛΛΟΝ της Ελλάδος λαμπρό και ας προετοιμασθούμε για πιο χαρμόσυνο γεγονός μιας ανθρώπινη ύπαρξης που είναι πάντα μαζί αγκαλιά με την αξιοπρέπεια και την τιμή.
(ΟΜΙΛΙΑ ΤΗΣ ΑΣΤΡΑΙΑΣ  12 Οκτωβρίου 2013 και ώρα 10:00-14:00 στην αίθουσα «Αλέξανδρος»  Δήμου Θεσσαλονίκης)

Η Δημοκρατία της Αλκίνοης Αρετής