ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ ΛΥΟΜΕΝΟΣ

Ο ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ ΔΙΝΕΙ ΤΗΝ ΦΩΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ αίθουσα συνεδριάσεων της AΚΑΔΗΜΙΑΣ ΑΘΗΝΩΝ 1878-1880, από τον Aυστριακό ζωγράφο Christian Griepenkerl

Προμηθέας, σημαίνει ο προγνωρίζων , ο διορατικός, ο προβλέπων. Υπήρξε μεγάλος ευεργέτης της ανθρωπότητας ,γιατί ξαναέφερε το γένος των ανθρώπων και πάλι στην ζωή. Είναι ο αιώνιος γενάρχης της. Αγαπήθηκε πολύ όσο και ο εγγονός του ο  Έλληνας ,γιαυτό και προτίμησαν στο διηνεκές να ονομάζονται Έλληνες και όχι Πελασγοί. Τέλος ο Δίας αναγκάστηκε τελικά ,έστειλε τον Ηρακλή να σώσει τον Προμηθέα και τον έφερε στον Όλυμπο ανάμεσα στους αθανάτους ,σαν αθάνατος που ήταν και αυτός από την γέννα του. Επίσης ο Δίας του πρόσφερε την τιμητική έδρα του Κένταυρου Χείρωνα που ήταν και αυτός θεραπευτής σωμάτων και ψυχών.

Ο Αισχύλος στον Προμηθέα ο Δεσμώτης κατηγορεί με αυστηρότητα τον κόσμο και τον κυβερνήτη του. Οι περισσότερες θρησκείες καταδικάζουν τον πρόσκαιρο κόσμο, αλλά εξαφανίζουν την κακότητά του με την προβαλλόμενη απεριόριστη αγαθότητα κάποιου άλ…λου κόσμου. Ο Αισχύλος όμως μέσα από τον προμηθέα παρουσιάζει την θλιβερή κατάσταση της ανθρωπότητας. Ο Δίας έχει αποκρύψει από τον άνθρωπο τα μέσα της ζωής, άφησε αναρίθμητα κακά και δεν υπάρχει τρόπος να γλυτώσει κανείς. Η ζωή γίνεται δύσκολη πάντα κάτω από την σκιά του θανάτου και κατά καιρούς συλλαμβάνει την ιδέα να καταστρέψει ολοκληρωτικά τον άνθρωπο, τον οποίο θεωρεί βλαβερό και δυστυχισμένο θηρίο.

Ο Προμηθέας εναντιώθηκε στην μοίρα που είχε προικίσει την ανθρωπότητα μόνο με αυτό που της αντιστοιχούσε στην εξελεκτική κλίμακα και έκλεψε τον σπινθήρα του νου. Γι΄αυτό δεν το δέχτηκαν όλοι οι άνθρωποι γι΄αυτό υπάρχει και ο Επιμηθέας, που θα πει αυτός που επινοεί μετά, ενώ Προμηθέας σημαίνει ΄΄ η προνοητική σκέψη ΄΄.Αυτή προσπάθησε να ενισχύσει στον άνθρωπο, για να τα βγάλει πέρα στην ζωή. Ετσι έκλεψε την φωτιά από τον Δία και την έδωσε στον άνθρωπο για να τον βγάλει από την ζωική του αμεριμνησία. Από τότε ο άνθρωπος απέκτησε ατομικότητα, έμαθε πολλά, άρχισε να νοιώθει ότι είναι σπουδαίος. Η φωτιά που έκλεψε ο Προμηθέας από τον Δία συμβολίζει την γνώση, την δύναμη του νου  που πρέπει να χρησιμοποιήσουν οι άνθρωποι.Σύμφωνα με τον Προμηθέα για να είναι σε θέση ο άνθρωπος να διακρίνει τον ύψιστο προορισμό που του προτείνει ο Δίας, και να μπορέσει να πετύχει την ανύψωση που του φωνάζει ο ουρανός, πρέπει να επεξεργαστεί και να δουλέψει την ύλη. Πρέπει να δουλέψει και να ακονίσει τον νου του, έστω και μέσα σε αυτά τα περιορισμένα του όρια.Ετσι ξεκινά και η πορεία του ανθρώπου, που προσκολλημένος πια στην ύλη και στην γήινες απολαβές χάνει κάθε μέτρο
Ο ΜΟΝΟΣ ΣΥΜΜΑΧΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΜΗΘΕΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ΤΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΜΑ ΜΙΑΣ ΜΕΡΑΣ ,ολότελα αδύναμος που δεν μπορεί να προσφέρει καμμιά βοήθεια παρά μόνο αγάπη και συμπάθεια.
Η αληθινή πηγή της δύναμης του Προμηθέα βρίσκεται στην αθανασία και στην αδάμαστη θέλησή του.

Σε ένα από τα τραγούδια των Ωκεανίδων στον Προμηθέα, ο Αισχύλος αναφέρεται σε μία απο τις έξοχες αρχές της Στωικής φιλοσοφίας, με την οποία η κάθε χαρά ,ή πόνος που αισθάνεται η κάθε μεμονωμένη ψυχή, πάλλει μέσα στον σύμπαν και έτσι όλη η ζωή στην ολότητά της υποφέρει.Βλέπουμε μέσα από αυτό το έργο, τα μεγάλα βάσανα του φίλου του ανθρώπου. Εχουμε την συμπάθεια και συμπόνια όλων των δημιουργημάτων προς τον Προμηθέα αλλά και το πλήρες αδιέξοδο του ανθρώπου κατά του συστήματος εξουσίας.. Αυτή είναι η κατάσταση στον Προμηθέα Δεσμώτη, αυτή είναι η διαμάχη.

ΟΙ ΩΚΕΑΝΙΔΕΣ Gustave Doré 1860

«Αυτή είναι η ημέρα, που κάτω από το κενό της αβύσσου
και στης γης τα γεννημένα ξόρκια που χάσκουν  το δεσποτισμό του Ουρανού, [4.555]
Και η κατάκτηση σύρεται σε αιχμαλωσία μέσα από το βαθύ:
Αγάπη, από το φοβερό θρόνο της υπομονετικής εξουσίας
Στην σοφή καρδιά, από την τελευταία ζαλισμένη ώρα
Του φόβου την αντοχή , από το ολισθηρό, απότομο
Και στενό χείλος της ορθοπλαγιάς, όπως αγωνία, ανοίγει[4.560]
Και καλύπτει όλο τον κόσμο με τα θεραπευτικά φτερά του.

Πραότητα, Αρετή, Σοφία, και την αντοχή,
Αυτές είναι οι σφραγίδες της πιο σταθερής διαβεβαίωσης
Ποιος θα εμποδίσει  το σημάδι πάνω στη δύναμη της καταστροφής?
Και αν, με ασταθές χέρι, ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ, [4.565]
Η μητέρα πολλών πράξεων και ώρες, θα πρέπει να ελευθερώσει
Το φίδι που θα την σφίξει με το μήκος του?
Αυτά είναι τα ξόρκια με τα οποία να ξαναπάρει
Μια αυτοκρατορία ή να ξεμπερδευτεί ο χαμός.

Να υποστεί τα δεινά που ακόμη και η  Ελπίδα θεωρεί άπειρα?
Για να συγχωρήσει τα λάθη πιο σκοτεινά από το θάνατο ή τη νύχτα?
Για να αψηφήσει την δύναμη, η οποία φαίνεται παντοδύναμος?
Το να αγαπάς και να υπομένεις? να ελπίζεις μέχρι η  Ελπίδα να δημιουργήσει
Από το δικό της ναυάγιο  αυτό που σκέφτεται?
Ούτε να αλλάξεις, ούτε να διστάσεις, ούτε να μετανοήσεις?
Αυτό, όπως και η δόξα σου, Τιτάνα, είναι να είσαι
Καλός, μεγάλος και χαρούμενος, όμορφος και ελεύθερος?
Αυτή είναι η μόνη Ζωή, Χαρά, Αυτοκρατία  και η Νικη .»ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ «ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ ΛΥΟΜΕΝΟΣ» ΤΟΥ ΣΕΛΛΕΥ.